Johnny Hallyday. Dubbel in het nieuws voor 2017-2018. Zijn dood en zijn intrede in de legende. Dan de onderbuik van een erfenis. Dat is niet het doel van dit artikel. Je ontdekt de artiest eigenlijk door degene die hem verkocht. Degene die hem adoreerde vanaf het begin tot zijn laatste adem. En zelfs daarna, buiten zijn winkel die Walter Hauwaert, een Brusselse platenhandelaar, in mei 2017 sloot, enkele maanden voor de dood van zijn favoriete zanger.

Hij hield van hem, hij hield van hem, hij hield van zijn Johnny!

Walter Hauwaert in braderie voor zijn Disco 2000 winkel in de Formanoirstraat 4 in Anderlecht. Prominent tentoongesteld, natuurlijk, is een box set van Johnny’s platen.

De verlaten platenzaak

De schok. Walter Hauwaert: “We wisten dat het ging gebeuren, de informatie circuleerde op de netwerken van de fanclubs. De dokters hadden besloten de zware behandelingen te stoppen. De verklaring van Laura Smet gaf ook geen hoop. Hij had vier kankers. De dokters hebben hem waarschijnlijk uit zijn lijden verlost. (Hij zou zo graag nog een laatste Kerstmis met zijn familie hebben doorgebracht en vooral zijn 51ste en laatste album hebben willen afmaken.

Vertel je Johnny, Walter

“Ik ben met hem opgegroeid, hij is mijn generatie. Ik zag mijn leven voorbij gaan. En toen zei ik tegen mezelf: verdomme, als ik mijn winkel nog had! (Walter stopte inderdaad in mei 2017 met zijn carrière en zijn platenzaak (zijn ‘bollewinkel’ zoals hij het noemt) – lees meer in andere artikelen).

Dat is waar ik had moeten zijn, bij mijn klanten, bij zijn fans. Toen ik het nieuws hoorde over Vivacité, zette ik de TV aan. Hij stierf om 2 uur ’s nachts. En ik huilde als een idioot. Alsof ik iemand had verloren die dicht bij me stond. Hij begeleidde mijn leven als man, maar ook als platenhandelaar. Een intense emotie kwam over me. Net als de telefoontjes, de e-mails…

En dan al die interviews. In het bijzonder op Vivacité die voor het eerst contact opnam met mijn vriend en journalist Marc Danval (“la Troisième oreille”). Hij zei tegen hen “neem contact op met de Wolle” (bijnaam die Walter van zijn vader kreeg). Een bladzijde in de geschiedenis van de muziek werd omgeslagen. Wist je dat hij zelfs in Japan bekend was? De “Franse Zanger” noemden ze hem daar.

Naast de tranen van Walter, is Wolle trots op zijn idool.

Een van de dubbelgangers van de kunstenaar, Patrick Beaufort, op bezoek in de Wolle.

Waarom heeft Johnny het nooit gemaakt in de VS?

Walter: “Er zijn verschillende theorieën: er werd gezegd dat het was omdat het puriteinse Amerika geen gescheiden zangers aanvaardde; er werd ook gezegd dat hij gewoon een Fransman was die Elvis wilde coveren. Dat hij slechts een uitvoerder was, geen componist. Ik zeg: MAAR wat een artiest! Ik ben in totaal 46 keer naar hem gaan kijken, waarvan 6 keer dezelfde show.

“Op televisie doen Patrick Bruel, Garou en Raphaël mee in een cover van Brel. Aan het eind van het liedje komt Johnny, van achteren – Patrice en Vernon barsten tegelijk in lachen uit. De stem van de leider, de benen van de leider, zijn prehistorische dierfiguur, zijn uitgebrande kuikenloopje. Zijn stentoriaanse stem verheft zich, hij is vastbesloten om al zijn collega’s te doen lijken op de vergadering van anonieme fluisteraars. Zij lachen hartelijk en begroeten degene die door niets is gedood, noch door hoge doses drugs, noch door spot, noch door succes. Het dier.”

Vernon Subutex door Virgine Despentes (eerste deel, p. 319 Livre de Poche)

“Het vuur aansteken”

“Ik ging met wat vrienden naar Johnny kijken in het Sportpaleis in Schaarbeek in 1961! Ik was amper vijftien jaar oud. In feite was het de zus van een vriend die hem wilde zien. In die tijd werd er de draak gestoken met deze jonge ster die zich kleedde als James Dean en zong als Elvis Presley. Het concert duurde een uur. In het publiek: gillende meisjes, maar ook zwarte jassen in perfecto jassen, gadegeslagen door de politie…”

Walter vertelde de pers over de dag dat hij zijn idool de hand kon schudden, in de Friture René.

Johnny’s kartonnen display beschermt “Wally Baba’s grot” aan de achterkant van de Disco 2000 winkel

Een kort tegengesprek

Bij een andere gelegenheid kon Walter enkele ogenblikken naast de tafel van de zanger zitten in een restaurant bij de Vivier d’Oie in Brussel. Helaas moest de ober de platenhandelaar vragen naar een andere kamer te gaan. Paul Belmondo (wiens vrouw de peettante is van Jade Hallyday) kwam het restaurant binnen en wilde aan de tafel naast Johnny zitten.

De laatste werd vervolgens natuurlijk herkend en kreeg een staande ovatie… toen hij naar het toilet ging. “Johnny, Johnny, Johnny!” schreeuwde de menigte. “Johnny, hij wil plassen,” antwoordde de artiest humoristisch.

Wordt vervolgd!

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)